Als ik later hemelen ga
Laat ik vele sporen na …
Tientallen keren verhuist
Geliefd doch ook verguist
Iedere tegel en elk pad
Heeft zijn eigen verhaal
Herinnerd wat ik vergat
Anekdotes in symbooltaal
Voor sommigen herkenbaar
Mijn kleinkinderen vreemd
Schuilt echter geen gevaar
Als je de lezer meeneemt
Elk fragment heeft zijn plot
Overzichtelijk en gelaagd
Levensverhaal zonder slot
Tot de dood het behaagd ☆
WilmArt ♡
Affirmatie van de dag /week/jaar als positieve gedachtekracht ☆
Bedenk een zin die je nodig hebt voor jezelf vandaag of langer.
Schrijf de zin op en teken de lettergrepen met potlood op papier.
Eindig de tekening waar je begon en herhaal deze zin en beweging !
Een elfje blaast tot besluit
Mijn 100 ste verhaaltje uit
Ik maak dan met een schone lei
Ruimte voor nieuwe inspiratie vrij ☆
Engel
De schaduw
Aan mijn zij
Volgt en leidt mij
Vrij
☆♡☆
Wilma Willemsen 2018
Illustratie 1978
Ongelooflijk zo vele vrome volgelingen
Die blind vertrouwen in ’t hiernamaals
Buigen en biechten op hun beurse knieën
Angst voor vagevuur met erfzonde belast
Lijden op aarde wacht beloning na dood
Daar staat God de Vader met z’n dienaren
Sprookjesland verkoren tot in eeuwigheid
Weerzien hemelrijk of verbannen naar hel
Wie nog vrij durft te leven kijkt naar boven
Veilige blauwe mantel vol hemellichamen
Zegenen eeuwenlang ons dagelijks bestaan
Stralen hun invloed op ieder levend wezen
Zon Maan en planeten wijzen ons de wegen
Ter aller ontdekking keuze en welbevinden
We creëren onze eigen hemel of hel op aarde
Eeuwig mysterie als cirkel van leven en dood
Doet ieder geloven in z’n eigen Sprookjesland
Geleidt door Boeddha Allah Jezus en Planeten
In Vrijheid Verbonden staat bij allen bovenaan
Wilma Willemsen 11-11-2018
We deden mee
Van lieverlee
Gevangen in de tijdgeest
Vochten we als wild beest
Roepend de tien geboden
Verzochten we de goden
Tot pais en vree
Ik bid mee
Wilma Willemsen
Illustratie 1970
Kloosterhof gehuld in violet lavendel
Geur van lentegras en bonte bloemen
Eeuwenoude eiken en krasse kastanjes
Preutse platanen vol overspelige spechten
Verstild onverstoorbaar zit ze op haar troon
Verweerd getekend door de jaargetijden
Lustige lijsters schijten op haar hoofd
Brutale bladeren strelen edele delen
Bespied en gespot door geile gelovigen
Trots haar treurige blik omhoog gericht
De zon troost haar eenzaam bestaan.
Vers: Wilma Willemsen
Beeld: Maïté Duval
Foto : Jan Kalsbeek
Ziek zijn vraagt om
Reiniging en rust
Genieten van de zon
Met uitzicht binnen
Over mijn balkon.
Wilma Willemsen
Foto 14-02-2018
Mijn herfstseizoen is ten einde
Korte dagen langer verleden tijd
Kasten vol kennis kan bij ’t afval
Tastbare herinneringen ten spijt
Maak plek voor nieuwe invulling
Voor rust en ruimte in mijn hoofd
Hoef niet meer alles te onthouden
Loslaten en vergeten geoorloofd
Genieten van iedere nieuwe dag
Want het kan wel de laatste zijn
Opstaan met ’n onbevangen lach
Wel langzaam met stramme pijn
Mijn winterseizoen is begonnen
Rest mij nog ’n laatste uitdaging
Niet gewaagd is niet gewonnen
Spontaan schiet ik de ruimte in.
Wilma Willemsen
Het is slechts dit leven
Dat je is gegeven.
De volgende keer
Zit je in ’n ander pakket alweer.
Familie mens en natuur als basisrecept
Ingrediënten mengen tot je ’n gerecht hebt.
Het is soms een hele kluif om te behappen
Relativeren een kunst met luchtige grappen.
Op aarde weeg je wellicht honderd kilo zwaar
Volgende keer op Mars maar dertig weliswaar.
Het is slechts dit leven
Dat je is gegeven.
Wilma Willemsen 2018
Als ik oud ben en versleten
Zal jij me dan niet vergeten ?
Als ik ‘t even niet meer weet
Help jij me dan onthouden ?
Als ik onze memories vergeet
Blijf je toch van me houden ?
Als ik niet meer kan lopen
Zou je me dan tillen ?
Als de zorgen zich ophopen
Was je dan mijn billen ?
Als ik niet meer weet wie ik ben
Vertel jij dan mijn verhalen ?
Als ik ooit vergeet wie jij bent
Zou je dan niet balen ?
Als m’n dagen niet meer bestaan
Dan weet ik mij geborgen
Als ik doodmoe heen wil gaan
Hou jij me vast tot morgen !
Wilma Willemsen 12-2017
Buiten de paden 