Mijn herfstseizoen is ten einde
Korte dagen langer verleden tijd
Kasten vol kennis kan bij ’t afval
Tastbare herinneringen ten spijt
Maak plek voor nieuwe invulling
Voor rust en ruimte in mijn hoofd
Hoef niet meer alles te onthouden
Loslaten en vergeten geoorloofd
Genieten van iedere nieuwe dag
Want het kan wel de laatste zijn
Opstaan met ’n onbevangen lach
Wel langzaam met stramme pijn
Mijn winterseizoen is begonnen
Rest mij nog ’n laatste uitdaging
Niet gewaagd is niet gewonnen
Spontaan schiet ik de ruimte in.
Wilma Willemsen
