Kijk daarachter is mijn tempel
hij wenkt mij naar zijn stille plek.
Rode rozen en paarse lavendel
geuren mij tegemoet.
Vrolijk zingende merels
luiden de ceremonie in.
Zittend op groen bladerdek
verlicht mij de serene rust.
Adem stroomt in en uit
zijn zonder gedachten.
Fris gras kriebelt mijn voeten
houdt mij in dit Zen moment…
Gedicht van Wilma Willemsen juli 2016
Foto van Leo Mesman
Buiten de paden 